अब लिम्बुवान, नेपाल फर्कौं या केही सहयोग गरौं !

सातौं शताब्दीको फेदापको क्रान्तिले लिम्बुवानको जन्म भयो । त्यसबखतका 'लिम्बू' जातिलाई 'याक्थुङ' भनिन्थे ।

• कालान्तरमा लिम्बुवानमा बसोबास गर्ने आदिवासी याक्थुङ जातिले आफुलाई याक्थुङ्संगै 'लिम्बू' पनि भन्न थाले ।
• पहिले त 'लिम्बू' खास कुनै जातिको नाम थिएन । नेपालमा बस्ने जनतालाई नेपाली भनेझैं लिम्बुवान भूमिमा बस्ने जनतालाई 'लिम्बू' भनी सम्बोधन गर्न थालियो । यसर्थ, 'लिम्बू' शब्दभन्दा पनि 'लिम्बुवान' शब्द पुरानो हो । लिम्बुवान 'लिम्बू' जातिको ऐतिहासिक भूमी हो । जहाँ, तिनै लिम्बू जातिले सबैभन्दा पहिले फडानी गरी आवाद गरेका थिए, मानव वस्ती बसाएका थिए । यही समाजमा राजनीतिको विकास भई राज्यसत्तासमेत चलेको थियो । तसर्थ, लिम्बू एक राष्ट्र वा जाती हो भने लिम्बुवान एक राज्य हो । हिजो 'लिम्बुवान' जस्ता अनेकौं राज्यहरू अस्तित्वमा थिए । पछी गोर्खाका राजा पृथ्वीनारायण शाहअद्वारा एकीकरणको नाममा जबर्जस्त एकात्मककरण गरी ती आँफैमा स्वायत्त राज्यहरुको अस्तित्वनै नामेट पारीयो । यसपश्चात क्रमश: सबै आदिवासी जनजातिहरोको भाषा, लिपी, धर्म र संस्कृतिहरूलाई पनि नामेट पार्दै एक भाषा 'खस' एक लिपी 'देवनागरी' एक धर्म 'हिन्दू' र एक संस्क्रिती पनि हिन्दू बाहुनकै संस्कृतिलाई मात्र पोस्न थालियो। यसको पारीणाम स्वरुप आज हाम्रो देश नेपालको स्थिती यस्तो हुन पुगेको हो । यो कुरा हामीले राम्ररी बुझ्नुपर्दछ र बुखेका छौं ।
• अव, देश र जनतामा विध्यमान यी यावत समस्याहरूको समाधानअका लागि विकल्पहरू हुन्-
• १ समयमै सफल, सार्थक र पारीणाममुखी संविधान सभाको निर्वाचन गर्नु गराउनु,
• २ राजतन्त्रको समूल अन्त्य गरी संघीय लोकतान्त्रिक गणतन्त्रको कार्यन्वयन गर्नु गराउनु,
• ३ संविधान सभाबाट जातिहरूको ऐतिहासिक प्रिष्ठभूमी, भाषा र क्षेत्रको आधारमा आत्मनिर्णयको अधिकारअसहितको क्त्त श्वशासनयुक्त्त स्वायत्त गणराज्यहरूशहीतको नयाँ राज्य संरचनाको ब्यबस्था हुनु,
• हाम्रो देश नेपालको हकमा धेरै आदिवासी जनजातिसंग सम्वद्द सामाजिक वा राजनीतिक संघ संगठनहरुले आफ्नो हक अधिकारको प्राप्ती र मुक्तिको लागि आवाज उठाउँदै, संघर्ष गर्दै रहे । तर, ती सालीन आवाजअहरू कहिल्यै पनि शसकद्वारा सुनिएन । उल्टै दबाउन खोजियो, दबाइ रहियो । यसैकारण २०५२ सलामा माओवादीको जन्म भयो । अब माओवादीको वर्गीय नाराले मात्रा क्रान्ति उठेन र त्यसैमा जातिय नारा पनि जोडेर ल्याए पछी हजारौं आदिवासी जनजाती युवा युवतीले आफ्नो जाती र माटोका लागि भनी आफ्नो ज्यानको आहूती चाढाए । तर, विस्तारै बीचैमा लिएको नीती बिचैमा छोडे माइवादीले अनी त्यहाँ पनि जातीय विद्रोह भयो र हजारौं योद्धाहरूले युद्धको मोर्चा छोडी आफ्नै जातीय मुक्तिको महान आन्दोलनमा लागेका छन अहिले ।
• नेपालमा जातिय मुक्तिको आन्दोलनलाई माओवादीले चुलिमा पुर्याउन सघाएकै हुन् तर त्यो चुलीमै अलपत्र गरी छोडिएका छन अहिले । यस अवस्थामा, माओवादिभन्दा पहिलेदेखी जातिय मुक्तिको आन्दोलनमा लागेका आदिवासी जनजातिहरुले फेरी पनि नयाँ चिराबाट आन्दोलनलाई उठाउन २०६२ सालमा संघीय लोकतान्त्रिक राष्ट्रिय मञ्चको स्थापना भयो । यसले अहिले लिम्बुवान, खम्बुवान, तमाङसालीङ र थरुहटको आन्दोलनलाई हाँकी रहेको छ ।
• फागुन १८ गतेको नेपाल सरकार संगको सम्झौता मञ्चको एक उपलब्धी हो ।
• हामी संविधान सभाको बिरोधी होइनौं ।
• तर, सफल, सार्थक र पारीणाममुखी संबिधान सभा चाहन्थ्यौं ।
• यसका लागि पूर्ण समानुपातिक निर्वाचन प्रणाली अनिवार्य सर्त थियो । यसो गरदा धेरै आदिवासी जनजाती, महिला, मधेशी र दलित आदिको प्रतिनिधित्व हुन्थ्यो । साथै, अहिले सत्तामा रहेका वर्गको सङ्ख्य कम हुन्थ्यो । त्यसैकारण, अहिलेक सत्ताधारिले कुनै हालतमा पनि पूर्ण समानुपातिक निर्वाचन प्रणालीको ब्यवस्था गर्न चाहेनन । बरु, पेलेर या दमन गरेरै भएपनि संबिधान सभाको चुनाव गरेरै छडने किसिम्को नीती अपनाउन थाले । यसो भएपछी हामी सरकारसंग पाँच बुँदे शाहमती गर्न वाध्य भयौं ।
• हामीलाई थाहा छ कि यस्तो मिश्रीत प्रणालीमार्फत हाम्रो जित हुनै सक्दैन । तर पनि निर्वाचनमा भाग नलिंदा हामीलाई राजावादी र चुनाव बिरोधी भनी दाग लाउने भए । त्तिकै रहौं कार्यकर्ता नबच्ने भए । चुनावमा भाग नलिऊ, अन्य पार्टिले फेरी जनतालाई ढाँटेर भोट मागी तिनै पुराना सोच र मनसिकताका नेता सत्तामा पुग्ने भए ।
• यसकारण, अहिले हामी पनि मञ्चको तर्फबाट सशक्तताका साथ चुनावमा भाग लिदै छौं ।
• तर, हाम्रो लागि यो चुनावको सामना गर्न पनि सजिलो छैन । हामी सत्ताधारी दललेझैं धन र शक्तिको प्रयोग गर्ने अवस्थामा छैनौं । हाम्रा सुभेच्छुक भोटरहरु पनि धेरैजसो बिदेशमा हुनुहुन्छ । बिदेशबाटै भोट दिने ब्यबस्था पनि सरकारले गरेन । त्यसैले, अब सकिन्छ भने कसैगरी लिम्बुवान फर्कौ, खम्बुवान फर्कौ, तामासालिङ फर्कौं, नेपाल फर्कौं या केही सहयोग गरौं ।
• अब हामीले कतै कम मात्र भोट ल्याए, वास्तबमा हामीले उठाउन चाहेको पक्षमा जनतानै रहेनछन, सघीय संरचना र जातीय स्वायत्तता चाहने जनता नै रहेनछन भन्ने हौवा फिजौने छन यहाँका एकत्मकवादी दूश्मन र प्रेसहरुले । त्यसपछी फेरी आन्दोलन उठाउन धेरै गार्हो हुनेछ र हामी पुन: शताब्दीयौं पछी पर्नेछौं ।
• यस्तो परिस्थितीबाट हामी, हाम्रो संगठन र आन्दोलनलाई जोगाउन अब हामीले सशक्त्तताका साथ चुनावमा गई जनतालाई सुसुचित गरेर हाम्रो जितको सुनिश्चितता गर्नुको बिकल्प रहेन ।
• यसकारण, यो तपाईं हामी सबैको साझा मुक्तिको आन्दोलनलाई सफल पार्न तपाईंहरुको बौद्धिक, सारीरिक र आर्थिक आदी सहयोगको लागि आसा र अनुरोध गर्न वाध्य छौं । त्यसकारण, त्यहाँ तपाईं रहनु भएको ठाउँबाट जती सक्दो आर्थिक संकलन गरी लिम्बुवान, खम्बुवान, तामाङसालिङ र थरुहटको चुनावी आन्दोलनको कार्यक्रम्लाई सफल पार्न सहयोग गर्न हुन बिनम्रताका साथ हार्दिक अनुरोध गर्दछौं ।
• हामी तपाईंको शीघ्र सहयोगको आसामा रहेका छौं ।
• नोट: यहाँ र यहाँमार्फत भएको सहयोगको उचित सम्मानका साथ संगठनको प्रतिवेदन, स्मारिका तथा Website मा अभिलेख राखिने छ । यो निवेदन पत्र अरु शुभेच्छुक मित्रहरुलाई पनि पठएर सहयोग गर्न हुन अनुरोध गर्दछौं । धन्यवाद !

• डीबी आङ्बुङ लिम्बू
• सचिव: संघीय लोकतान्त्रिक राष्ट्रिय मञ्च
• संघीय लिम्बुवान राज्य परिषद, नेपाल
• संपर्क: ९८४१२५२०६३ [9841252063]
• खगेन्द्र माखिम
• सचिव: सचिव: संघीय लोकतान्त्रिक राष्ट्रिय मञ्च
• संपर्क: {9851100489}